Umiejętność pisania w obcym języku podobnie jak umiejętność mówienia to sprawności wymagające wiedzy i cierpliwości. Kluczowy jest tutaj także czas, ponieważ dobrze pisać nie nauczymy się w jeden dzień. Tylko regularna praktyka pozwoli osiągnąć skuteczność w tej dziedzinie nawet na poziomie native speaker’a. W dobie globalizacji kiedy zagraniczny rynek pracy i nauki stoi przed nami otworem niezwykle istotne jest opanowanie języka w mowie i piśmie w stopniu co najmniej dobrym.
Język pisany możemy wykorzystywać podczas aplikacji na studia zagraniczne (w procesie aplikacyjnym uczelnie wymagają często esejów w języku angielskim, jeśli są one dobrze napisane to możemy dostać się na wybrany uniwersytet lub uzyskać stypendium). Praca w międzynarodowej korporacji także wymaga od nas znajomości języka biznesowego oraz umiejętności pisania raportów czy sprawozdań. W środowisku naukowym zaś wymagane są publikacje swoich osiągnięć i badań w czasopismach zagranicznych.
Techniki nauczania pisowni
Istnieją różne techniki nauczania pisania, które są doskonale znane nauczycielom języków obcych. Do najprostszych zaliczyć można tak zwane „odwzorowywanie”, które w praktyce oznacza przepisywanie danego wyrazu z książki lub tablicy. Aby jednak uniknąć monotonii w tej czynności można przepisywać tylko wyrazy zaczynające się na konkretną literę lub dotyczące konkretnego działu słownictwa np. jedzenia, pogody czy ubrań. Ten rodzaj aktywności dobrze sprawdza się jako zadanie domowe gdy chcemy sobie utrwalić słownictwo poznane na lekcji.
Kolejna technika nauczania pisowni polega na „podpisywaniu”. Jej celem jest nauczenie kursantów związku pomiędzy wyglądem graficznym słowa a jego znaczeniem. Młodsi uczniowie podczas stosowania tej techniki powinni rysować samodzielnie obrazki, które im się kojarzą z danym słowem. W przypadku starszej młodzieży oraz osób dorosłych dobrze jest stosować diagramy w postaci schematów dostępnych często w różnego rodzaju instrukcjach, atlasach czy też słownikach.
Dyktando cząstkowe to inna metoda nauki słownictwa umożliwiająca także utrwalanie i powtórzenie słownictwa już wcześniej poznanego. W dyktandzie cząstkowym nauczyciel przygotowuje dla uczniów tekst z którego usuwa wybrane wyrazy, następnie rozdaje uczniom te materiały i zaczyna czytać na głos tekst oryginalny zawierający brakujące wyrazy. Zadaniem uczniów jest je uzupełnić. Po zakończeniu czytania uczniowie mogą wzajemnie sprawdzić sobie odpowiedzi co dodatkowo wymaga od nich koncentracji oraz zwrócenia uwagi na poprawną pisownię testowanych wyrazów.
Jednak podstawą ćwiczeń rozwijających sprawność pisania powinny być ćwiczenia utrwalające struktury gramatyczne oraz poszerzające znajomość słownictwa. Spędzanie co najmniej 10 minut dziennie na takich ćwiczeniach może już w znacznym stopniu poprawić umiejętności kursanta. Należy powtarzać sobie materiał omówiony w trakcie zajęć wraz z ponownym opracowaniem zastosowanych zadań lub można korzystać z zasobów internetowych umożlwiających dodatkowe powtórzenie wprowadzonego materiału.
Ważnym krokiem mającym na celu poszerzenie naszego zasobu słownictwa, a co za tym idzie zwiększenie kompetencji pisarskich jest samodzielna lektura literatury obcojęzycznej. Mogą to być blogi internetowe, książki czy artykuły, w zasadzie każdy tekst który znajdziemy w Internecie po angielsku i który nas zaciekawi. Korzystanie z aplikacji do nauki języków jest również dobrym sposobem nauki wyrazów oraz struktur gramatycznych w kontekście.
Gdy osiągniemy już pewną biegłość językową uwzględniającą podstawowe czasy lub środki leksykalne dobrze jest też zacząć pisać krótkie notatki na różne tematy, mogą to być opisy dnia, planów na weekend czy też naszych wrażeń odnośnie ostatnio przeczytanej książki. Dobrze jest również prowadzić dziennik lub tworzyć opowiadania np. dla dzieci. Im wyższy jest nasz poziom językowy tym ambitniejsze teksty możemy tworzyć. Istotne jest to abyśmy robili to codziennie, ponieważ jak mówi przysłowie „praktyka czyni mistrza”.
Pisanie to jednak nie tylko swobodne przelewanie myśli na papier. To czynność wymagająca od nas zachowania pewnej struktury i logiki w myśleniu. W tworzeniu tekstu istotna jest też spójność, zdania powinny łączyć się w akapity, które będą tworzyły harmonijną całość. W tekstach akademickich bardzo często wymagana jest także zdolność argumentacji. W związku z tym im wyższy jest nasz poziom językowy tym bardziej ścisła powinna być kontrola ze strony lektora mająca na celu wyposażenie ucznia w wyżej opisane umiejętności.
Źródła:
Hanna Komorowska; „Metodyka nauczania języków obcych”; Warszawa, 2005
https://www.maturaminds.pl/blog/umiejetnosci-pisania-angielski
